نقاشی برای کودکان یک ابزار برای بروز احساسات درونی 

مطالب امروز برگرفته از صحبت های من با مادر یک کودک  به صورت تلفنی  است که تقدیم شما میشود این مادر در تماس با من خواست با یک روانشناس کودک صحبت کند که من بیان کردم من متخصص روانشناس کودک نیستم  و تخصص من درباره هنر کودکان است او هم موضوع را اینگونه مطرح کرد که پسر ۹ ساله اش بعد از اینکه بخاطر کار اشتباهش تنبیه شد که در اناقش بماند با ابزارهای شکل سازی های هندسی شروع کرد چند صفحه را با این اشکال کشیدو. در صورتی که کودک علاقه زیادی به نقاشی نداشت و تعجب و شاید نگرانی این مادر به این لحاظ بود که حالت کودکش غیر طبیعی بوده . من قبل از اینکه درباره نقاشی و تخلیه هیجانات با او حرف بزنم از او سوال پرسیدم

 چرا کودکتان تنبیه شد که در اتاقش بماند ؟ مادر در جواب بیان کرد که پدرش چند روز پیش برای او تفنگ اسباب بازی خریده که ساچمه های فلزی دارد و به سمت دختر خاله شلیک کرده و به بدن دختر خورده و دختر خاله دردش آمده و گریه کرده و به همین خاطر پدر او را تنبیه کرده .. نکته ای که  من میخواهم به شما بگویم و به این مادر محترم گفتم این بود  که ما بزرگترها عادت کرده ایم که اشتباهات خودمان را پای بچه ها بگذاریم .

پدر این کودک تفنگ را خریده و مطمنا اولین چیزی که برایش جالب بوده ارضای حس درونی خودش بوده چون خودش از آن تفنگ لذت برده و حس درونی خودش باعث شده این اسباب بازی را برای پسرش بخرد. بعد برای کودک تعریف نکرده که این وسیله جا و مکان خاص خودش را میخواهد و نباید در منزل بازی شود و اصولا چرا باید برای یک پسر بچه یک تفنگ ساجمه ای خریداری شود و بعد از او بخواهند به طرف آدمها شلیک نکند. واقعا یک پسر بچه در آن سن و سال چه حسی پیدا خواهد کرد وقتی به او بگوئید با اسباب بازی که دارد بازی نکند و..

برخوردهای و واکنشهای محیط و رفتارهای متفاوت کودکان

حالا این کودک در حالت تنبیه در اتاق خودش دفتر را بر میدارد و با شابلن شکال سازی هندسی شروع میکند به طرح زدن میکند  در واقع او در حال تخیله هیجانات و ناراحتی خودش است او سعی میکند با خط خطی کردن با نقاشی و فرم کشیدن ناراحتی خودش را بیرون بریزدشاید فکر میکنید این پایان ماجرا است نه متاسفانه تا زمانی که برای کودک جایگزین درستی به وجود نیاید این کودک در حالتی بین شک و تردید درست و غلط باید و نباید قزار مگیرد و هیچ وقت این موضوع حل نمیشود .

من نمیخواهم در اینجا موضوع روانشناسی کودک را برای شما مطرح کنم فقط میخواهم به این نکته توجه کنید که روانشناسی نقاشی کودک زمانی اهیمت پیدا میکند که بتوانیم به هیجانات و عواطف و خواسته های کودکان برسیم .

اولین چیزی که یک روانشناس نقاشی کودک باید بررسی کند

اگر بخواهم این موضوع را کمی بازتر کنم فرض را بر این میگیرم که شما چند نقاشی کودک خودتات را به کارشناس روانشناسی نقاشی کودک داده اید تا او بررسی کند .

مطمنا اولین چیزی که یک روانشناس نقاشی کودک باید بررسی کند خود شما هستید . برای اینکه بداند شما به عنوان پدر و مادر و یا مربی چه نوعی رویکرد تربیتی و رفتاری با کودک دارید و بعد بررسی نقاشی های کودک مطرح میشود. متاسفانه خیلی از کارشناسان به این نکته توجهی ندارند و تصور میکنند که آنچه مهم است بررسی نقاشی است . یک کودک درزمان رشد خود جریانات و اتفاقات زیادی را می بیند و تجربه میکند و همه این جریانات باعث میشود که نقاشی و رفتار کودک شکل بگیرد .

من نمیتوانم قبول کنم که یک روانشناس بدون در نظر گرفتن پارامترهای زندگی یک کودک بتواند درباره نقاشی های کودک نظر بدهد ..  البته قبول دارم یک سری از المانها و جریانات نقاشی کودک برمیگردد به ذات و درون کودک و روانشناس نقاشی کودک از طریق این المانها به مشکلات درونی کودک پی میبرد که این مشکلات میتواند قسمتی از آن به خود خانواده برسد و تبحر یک روانشناس در این است که این مشکلات را بیابد . ولی به صورت کلی و درست آن باید خیلی از جنبه های زندگی کودک مورد بررسی قرا بگیرد تا بتوان درباره نقاشی او نظر داد .

نتیجه گیری

نقاشی کودک و تخلیه هیجانات موضوعی ساده نیست که بوشد در چند سطر به آن پرداخت این مطلب یک یاد آوری برای پدرها و مادران و حتی مربیانی است که تصور میکنند رفتارها قضاوت ها و تنبیه های آنها به روی کودک تاثیر نمیگذارد و فکر میکنند کودک بعد از مدتی فراموش خواهد کرد در صورتی که خیلی از رفتارهای ما در ذهن و روان کودکان برجای خواهد ماند