آموزش قانون پرسپکتیو برای کودکان به رویکرد جدید

اگر با دروس من در این سایت تازه آشنا شده اید اشتباه نکنید من برای کودکان آموزش اصول خشک و قاعدهای طراحی و نقاشی  بزرگسالان را مد نظر ندارم و قصد ندارم کودکان با این مفاهیم به صورت کلاسیک و دانشگاهی آشنا شوند. ولی از طرفی اعتقاد دارم آموزش بعضی از اصول با یک ساختار متفاوت(شیوه اجرا+ساختار جدید )که با ذهن و شخصیت کودکان هم خوانی داشته باشد میتواند بسیاری از خلاقیت های نهفته در کودکان را شکوفا کند .

من در این درس یعنی آموزش پرسپکتیو در نقاشی کودکان سعی میکنم ساختار خاصی را به شما آموزش دهم که به صورت غیر مستقیم بعضی از اصول مهم نقاشی را به کودکان بتوانید آموزش دهید. من به هیچ وجه از اصطلاحات آکادمیک استفاده نمیکنم و در این مقاله فقط برای شما از این اصطلاحات استفاده خواهم کرد .

پرسپکتیو یا همان عمق میدان

اصول پرسپکتیو یا همان عمق میدان یکی از اصولی است که در نقاشی – عکاسی و سینما و.. به کار برده میشود و بسیار مهم است. در واقع عمق میدان یعنی فاصله دورترین نقظه به نزدیکترین چیز در تصویر باعث میشود شما تصویر را واقعی تر  تجسم کنید. این قانون کاملا با ساختار چشم هماهنگ است و درست اجرا کردن قانون پرسپکتیو باعث میشود چشم شما تصویر را واقعی تر  ببینید .یعنی قانون پرسپکتیو باعث میشود شما بعد و فضای سه بعدی را با خطوط بر روی کاغذ دو بعدی ترسیم کنید.

قانون پرسپکتیو چرا باید برای کودکان جالب باشد؟

من از شما میخواهم حتما مقاله آیا به کودکان طراحی بیاموزیم را بخوانید و بیشتر در این زمینه اطلاعات کسب کنید .من در جواب باید به دو نکته مهم اشاره کنم اول اینکه این درس برای بچه های کلاسهای پنجم و ششم مناسب است. چرا که این بچه ها به مرور وارد جریانات جدی و دروس اختصاصی خواهند شد که نیاز هست قدرت تجسم آنها در زمینه تجسم سه بعدی تقویت شود.

دوم اینکه این قانون میتواند برای بچه ها در عین حالی که زمینه طراحی سه بعدی آنها را تقویت کند به خلاقیت آنها نیز کمک کند. چون در ابتدا گفتم که پرسپکتیو برای کودکان با یک ساختار خاص طراحی و اجرا میشود .من در این درس سعی میکنم در کلاس خودم به بچه ها پرسپکتیو یک اتاق را به آنها یاد بدهم و بعد در دروس بعدی خلاقیت های بصری و ذهنی کودکان را در این زمینه تقویت کنم.

کلاس نقاشی ششم با موضوع پرسپکتیو اتاق

وقتی وارد کلاس شدم همه بچه ها کلاس ششم طوری به من نگاه میکردند که کاملا حس میکردم که منتظر جریان نقاشی جدیداین هفته هستند. من با بچه های ششم در هفته دو جلسه کلاس داشتم و هر هفته را به یک درس تخصصی و خاص اختصاص میدادم .کلاس من برای بچه های ششم به همان دو ساعت ختم نمیشود چون در زمانهایی که بچه ها در حیاط هم بودند روی آن موضوع هفته بحث و آزمایشهای مختلفی داشتیم .

یک راست رفت سر اصل مطلب بدون اینکه اسمی از اصطلاح پرسپکتیو ببرم . تخته وایت برد کلاس را به بچه ها نشان دادم و به آنها گفتم شما فکر کنید این یک اتاق است . به نظر شما این اتاق چه چیزی کم دارد یکی گفت درب – یکی گفت پنجره و یکی دیگه از بچه ها کلاس گفت اقا اتاق باید دیوار هایش مشخص بشه . کاملا درست گفت . به همین خاطر من  مستطیل کوچکتر تقریبا یک چهارم تخته وایت برد را وسط تخته کشیدم و به بچه ها گفتم این دیوار روبرویی است .. از نگاه بچه ها حس میکردم که کمی گیج شده اند .. یعنی کدام دیوار رو برویی ؟

به بچه ها اجازه بدهید خودشان تجربه کنند

برای اینکه موضوع کاملا برای بچه ها جا بیفتد از بچه ها خواستم به نوبت بیایند کنار من بایستند من دقیقا وسط کلاس و چسبیده به تخته تکیه زده بودم . بعد به بچه ها میگفتم این مستطیل دیوار روبروی من در کلاس است ..و بچه ها به عینه این دیوار را می دیدند و موضوع برایشان جا افتاد بعد با چهار خط گوشه مستطیل را به گوشه تختهوایت برد وصل کردم و بعد به بچه ها گفتم این چهار خط چهار دیوار دیگر را مشخص میکند. یعنی دیوار سمت راست دیوار سمت چپ سقف و کف اتاق .

یکی از بچه ها گفت آقا اون یکی دیوار چی؟ .. منم گفتم اون یکی دیوار پشت سر ماست و توی مسیر دید ما قرار نداره .بعد برای اتاق درب و پنجره کشیدم و زمین را به صورت موزائیک مشبک کار کردم و بچه ها حالا با کلیت کشیدن یک اتاق با قانون پرسپکتیو آشنا شده بودند . بعد نوبت به کار بچه ها بود و اونها عین همین کاری که من انجام داده بودم روی مقوا انجام دادند  ولی قرار شد نوع دری و پنجره و وسایلی داخل اتاق را خودشان ترسیم کنند.بعد بچه ها با وسایلی که دوست داشتند نقاشی را رنگ زدند .بچه ها کلی از اینکه توانسته بودند یک اتاق به این روش کار کنند ذوق زده شده بودند.کمی مشکل در کشیدن و سایل داخل اتاق بود که من اصلا ایراد نگرفتم و فقط کمی راهنمایی کردم .

 خلاقیت در نقاشی پرسپکتیو برای کودکان

حالا نوبت به خلاقیت در این درس رسید. البته منظور من از خلاقیت این است که بچه ها درگیر این قاعده خشک نشوند و فکر نکنند نمیتوانند از این قاعده و قانون خارج شوند . در ابتدا بیان کردم که ساختار این قانون طراحی میتواند به کودکان کمک کند تا بیشتر به ذهن و خلاقیت خود توجه کنند. به همین منظور من در جلسه بعدی کلاسم را به این صورت اجرا کردم :

وارد کلاس که شدم بچه ها نقاشی جلسه قبل خودشان را به من نشان دادند. من به بچه ها گفتم این که شما کشیده اید یک اتاق معمولی است و من امروز میخواهم این اتاق تبدیل بشه به یک اتاق خیالی یک اتاقی که ظاهرا یک اتاق است ولی یک اتاق معمولی نیست یکی از بچه ها گفت آقا معمولی نباشه یعنی چی ؟؟

گفتم ببینید شما در نقاشی جلسه قبل درب را روی دیوار کشیدید. حالا فکر کنید درب بجای روی دیوار روی سقف کشیده بشه یا اینکه اتاق سقف نداشته باشه و یا اینکه رنگهای عجیب و غریب روی دیوارها  باشه و از عکسها روزنامه و مجله استفاده کنید… من تقریبا مسیر را برای کودکان مشخص کردم حال ذهن بچه ها درگیر این موضوع شدند کمی تردید به همراه شوق را میتوانستم در چهره بچه ها ببینم. بچه ها مثل جلسه قبل اتاق را کشیدند و بعد با خلاقیت و ذهن خودشان در پرسپکتیو اتاق تغییرات اساسی به وجود آوردند .

این درس برای بچه ها یک آزمایش خیلی خوب بود که توانستند یک زاویه جدید از نقاشی را یاد بگیرند من با بچه ها به محیط های مختلف در مدرسه رفتیم و پرسپکتیو هر مکان را بررسی کردیم و بچه ها به عینی با این قانون آشنا شدند بدون اینکه من جمله ای در باره نام این قانون یعنی پرسپکتیو برده باشم .

یک پیشنهاد برای شما این مقاله حتمابخوانید : نقاشی کودکان و رویا پردازی